En dan snap ik de lading achter mijn boosheid. Het is zoveel meer dan alleen de frustratie voor een peuter die links wil terwijl we rechts gaan. Soms voel je een lading die verder gaat dan de huidige situatie. Ik voelde pijn en verdriet. Ik voelde me waardeloos en niet belangrijk.
Mijn geweldige peuterdochter houdt me een spiegel zo duidelijk voor, en nu durf ik erin te kijken. Nu snap ik dat ik erin mag kijken. Wat een reis, wat een mooi proces van loslaten. En dat past heel mooi bij deze herfst.
Verkouden
Zoals half Nederland was ik de afgelopen weken verkouden, zere keel, hoesten. En moe, heel moe. Maar ik was niet ‘ziek genoeg’ om alleen maar op bed te liggen. Ik zorgde voor zoveel mogelijk rust, vitamines, annuleerde een aantal afspraken in mijn agenda, maar veel ging ook nog door. En daarvan heb ik enorm kunnen genieten: 1:1-sessies geven, een retreat, invallessen, jarig zijn en gezellige momenten met familie en vrienden.
Dus ik genoot ervan en kon er echt in landen. Daarnaast was er ook telkens een soort opluchting als iets afgelopen was. Ik was moe en mijn lichaam had eigenlijk gewoon alleen maar zin om op de bank te gaan liggen.
Emoties
De spanning in mijn lijf liep op. Ik voelde de onrust en kon het ook even parkeren tijdens die bezigheden. Dat was fijn voor dat moment. Het komt er wel een keer uit. En dat ging sneller dan gedacht.
Een kind dat bijna 4 is, is de wereld aan het ontdekken. Helemaal op haar eigen manier. En die ruimte geef ik haar zoveel mogelijk, want wat vind ik het mooi dat ze zo goed weet wat ze wil. Dat is zo’n kwaliteit die veel volwassenen op dit moment zoeken. Om die ruimte te kunnen geven, vraagt in veel situaties wel wat van mijn geduld aangezien we veel samen zijn (yes, dat is ook zeker een cadeau en ben ik heel dankbaar voor).
Geduld is echter niet iets dat groter wordt in mij als ik stress in mijn lichaam ervaar. Dus ik werd ongeduldig en sneller boos. Dat is logisch en dat zullen veel mensen herkennen. Alleen de lading die ik voelde achter die boosheid was veel intenser dan nodig. Dat begint allemaal onbewust, als een soort patroon/gewoonte. Ik vind er iets van en geloof dan in mijn eigen verhaal en gelijk.
Omdraaien naar de emotie
Naarmate ik bewuster werd van de lading erachter, kon ik me omdraaien. Daarmee bedoel ik dat ik contact maak met de emotie en vooral de lading achter de emotie. Toen kwam ik bij een herinnering van vroeger.
Ik was denk ik nog geen 10, en dat was geen fijne en gemakkelijke tijd in mijn leven. Ik voelde me een aansteller, ik deed niets goed, en ik voelde me waardeloos. Het is een moment geweest waarbij ik een besluit (overtuiging) heb neergezet. Iets wat ik toen heb geleerd/overgenomen in de situatie:
Ik moet zorgen dat de dingen gaan zoals ik dat wil.
Dat is nogal wat, zorgen dat de dingen gaan zoals ik dat wil. Dat is onmogelijk. Op bepaalde vlakken heb je zeker sturing en keuzes en er zijn ook heel veel momenten dat dit besluit geen invloed op me heeft (denk ik ;). Er gebeuren zoveel dingen die je niet kunt controleren en ik flow daar goed in mee. Ook iets wat ik geleerd heb vroeger, wat ik zeker een voordeel vind om te kunnen.
En deze herinneringen, vooral de gevoelens daarbij, kwamen binnen. Zoveel verdriet, zoveel tranen. Ik liet het toe en werd zachter.
Jezelf vasthouden
De situatie was toentertijd ingewikkeld, voor iedereen die daarbij was. En mijn eigen gevoel en ervaring mag ik nu zien en erkennen. Dat kleine meisje in mij kan ik nu als volwassene vasthouden en vertellen hoe ontzettend geliefd ze is. Altijd, ook al voelde dat toen niet zo.
Ik vertel mezelf dat ik niet waardeloos ben.
Dat ik en mijn wensen belangrijk zijn.
Ik ben geen aansteller.
Ik mag er helemaal zijn. Precies zoals ik ben.
Heling
Dit geldt voor iedereen, ook jij die dit leest: Je mag er helemaal zijn. Je bent zo welkom, zo geliefd. Kun je dat voelen in jezelf?
Voor mij is dit heling. Ik vind dit zo ontzettend belangrijk, mijn binnenwereld aankijken. Het maakt een vriendelijkere versie van mezelf, wat fijn is voor mij en ook voor mijn dochter. Over mezelf leren en duiken in ontwikkeling is denk ik mijn grootste hobby. Hoe intens iets ook kan zijn, het brengt uiteindelijk lichtheid en een vrijere manier van leven.
En hoe ging mijn yoga practice in deze weken?
Niet. Ik had vooral slaap nodig, veel rustmomenten, netflix en ik gaf mezelf reiki. Yoga nidra hielp me ook, maar soms in zulke processen wil je juist lekker buiten zijn in de natuur en de routines even loslaten. De weg terug naar je mat voelde ik vanzelf weer.
Een dagelijkse practice helpt je om dit te voelen. Om jouw innerlijke flow te volgen en meer bewustzijn te creëren.
En daarom doe ik met zoveel liefde en passie dit werk. Yoga, meditatie, reiki, het zijn allemaal tools om jezelf in die spiegels te ontmoeten.
Precies zoals je bent.
Liefs,
Marloes
Comments